صفحه اصلی

برای مردمان ایران زمین، که سرزمینشان در میانۀ کمند کمربند بیابانی دنیا گرفتار آمده است؛ بحران آب نه تنها چالشی نو ظهور نبوده و نیست بلکه قدمتی به درازای تاریخ دارد. مشکلی مادرزادی که پدرانشان نیز پشت در پشت بدان مبتلا بوده اند. مشکلی که تا امروز هر نسل از مردمان این دیار پر افتخار به جبر جغرافیا و صد البته با تاسی به نسل های پیش از خود با سینۀ پر امید به رحمت خداوند با آن سینه به سینه گشته و با سر پنجه پرتوان اندیشه و تدبیر با آن پنجه در پنجه افکنده اند. وجود بنده و شما خود گواه این مطلب است که یلان پیشین این سرزمین کهن به اندیشه و همت، آنچه را بر گرده خود احساس می کردند بر حسب وظیفه، به بهترین نحو به انجام رسانده اند و اینک نوبت به بنده و شما رسیده است.بنابر آنچه رفت؛ شرح درد بی آبی برای شما عزیزان فرهیخته که به حق پیش و بسیار بیش از بنده بر آن آگاهید؛ جز اطاله مطلب ثمره دیگری نخواهد داشت و اما بعد، اینک که به حکمت خداوندی روزی مقرر سرزمین مان از باران، البته و صد البته بر حسب ظاهر، به قدری نیست که عطش این کام خشکیده را فرونشاند؛ به امید رحمت ذات اقدسش، باران اندیشه های شگرف و همت بلند شما غیور مردان و شیر زنان عرصه دانش، نوید پایان تشنگی خواهد بود بر این پیکر تفت دیده به سالیان.

با احترام و سپاس فراوان
دکتر نوید کریمی
دبیر علمی همایش